Αν ψάχναμε στα χρώματα να συμβολίσουμε αξίες και ιδεώδη, το τρίπτυχο που ξεδιπλώνει ο πολωνός σκηνοθέτης Κριστόφ Κισλόφσκι αρκούσε. Ραμμένη πάνω σε patchwork σημαίας, κάθε χρώμα και ταινία, κάθε ταινία

«Τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν» Τα πανιά του καραβιού του Μίνωα άνοιξαν από τους δυνατούς ανέµους και µαζί του έφεραν και ‘µένα ξανά στην Κρήτη και στα Χανιά. Σκοπός

Ό, τι σκέψεις υπάρχουν βρίσκονται μέσα στο μυαλό μας. Υπάρχει ένα άλλο κέντρο “αξιολόγησης» & «πιστοποίησης» το οποίο μοιάζει να θέλει να ελέγχει και σαν τελώνης να εισπράξει «μερίδιο» από

Υπάρχουν δέντρα σε βουνά που καίγονται. Άλλα που απειλούνται και αλόγιστα αποψιλώνονται από οικιστές. Για κάποια άλλα δε μιλάμε, μεριμνούν επενδυτές των πράσινων επιδοτήσεων.  Πάρνωνας, το λαμπερό βουνό όπως το

Σφιχτά κολάρα, δαντέλες, κορσέδες, φουρκέτες, μακριές φούστες, καπέλα και φτερά θα αποτελέσουν στο πέρασμα των αιώνων την αυτοκρατορία του κιτσς. Εκτός από τις περιόδους που τα ρούχα δεν είχαν ιδιαίτερη

Το πογκρόμ συνεχίζεται στη Λωρίδα της Γάζας. Η Χαμάς αντεκδικείται και ο χορός της ρουκέτας καλά κρατεί εδώ και χρόνια. Μια σπίθα μόλις όπως κι αυτή τη φορά και η

  Αυτοχειριασμένη ποίηση   Πάρε με λοιπόν από δω. Θέλω να σου δείξω τα καλοκαιριάτικα θέατρα, πώς ζούνε το χειμώνα. Πόσο άδεια είναι τα σχολικά όταν έχουν αργία κι όλους

«Θα προσμένω τυφλός, μονάχα, τον πρώτο γκρεμιστή στην Κόλαση, αιώνια να τον βλέπω, τον βλάμη· τον Παράδεισο ­­­­­–με σιωπή τραγουδώντας– να  πλάθει!» (Οι τελευταίες φράσεις από τον «Επτάπολο» του Ι.

«ὅτι ἃ μή οἶδα οὐδέ οἴομαι εἰδέναι», Σωκράτης ο Αθηναίος Εντός του εργασιακού μεσαίωνα και της οικονομικής δίνης που έχει περιέλθει η χώρα, οι δάσκαλοι ως θύματα αυτής της ζοφερής

«Δέκα μυριάδες ορισμούς μπορείς να δώσεις στον έρωτα. Και οι ποιητές όλοι από τον Όμηρο ως τον Καβάφη, δουλεύοντας ετούτο το μεταλλείο της άνοιξης, μας δείχνουν κάθε φορά κι από