Mια ματιά στο φως, μαλακώνει την ψυχή. Το γούστο χρειάζεται συναίσθημα, ανθρώπινη επικοινωνία, τη γλύκα του συναπαντήματος για να ανθίσει, να βγάλει καρπούς υπέροχα αρχιτεκτονικά κτίσματα, πανέμορφα μπαλκόνια, παράθυρα με

«Θα προσμένω τυφλός, μονάχα, τον πρώτο γκρεμιστή στην Κόλαση, αιώνια να τον βλέπω, τον βλάμη· τον Παράδεισο ­­­­­–με σιωπή τραγουδώντας– να  πλάθει!» (Οι τελευταίες φράσεις από τον «Επτάπολο» του Ι.

«ὅτι ἃ μή οἶδα οὐδέ οἴομαι εἰδέναι», Σωκράτης ο Αθηναίος Εντός του εργασιακού μεσαίωνα και της οικονομικής δίνης που έχει περιέλθει η χώρα, οι δάσκαλοι ως θύματα αυτής της ζοφερής

Το ένα κορμί μέσα στο άλλο… Ένα αδιαίρετο σύμπλεγμα, «Η έκσταση της Αγίας Θηρεσίας», το τέλειο γλυπτό του Μπερνίνι.  Μια αψεγάδιαστη ένωση, τέσσερα πόδια μπερδεμένα, τέσσερις μηροί που κινούνται χωρίς θόρυβο, σαν τροχοί σε ανώμαλο

Από ρολόγια που με παρατηρούσαν αμέτοχα και δείκτες που με ειρωνεύονταν ακίνητοι. Τι ξέρεις εσύ από εφιάλτες που έφευγαν την ημέρα, διωγμένοι από τη σκέψη που χαμογελούσε στο αύριο και

Αυτός κι εκείνη κι ένα μαγευτικό tango. Τι πόνος, πόση θλίψη! Την κοιτάζει… Η ματιά του λαχτάρα, περιτυλιγμένη με ένταση και ανεξερεύνητο θυμό. Τον κοιτάζει… Η ματιά της μυστήρια, γεμάτη

Ο Ιωάννης Εύδυστος κατάγεται από το νησί του προϊστορικού λαού των Αβάντων (Εύβοια) και από αυτό του Μάκαρα (Λέσβος). Στις ενασχολήσεις του είναι η μελέτη, κυρίως, της ελληνικής γλώσσας και

«Δέκα μυριάδες ορισμούς μπορείς να δώσεις στον έρωτα. Και οι ποιητές όλοι από τον Όμηρο ως τον Καβάφη, δουλεύοντας ετούτο το μεταλλείο της άνοιξης, μας δείχνουν κάθε φορά κι από

Αν ήταν όμορφη η βραδιά στο Ελευσίς-Υδράνη το προηγούμενο Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου, μάλλον μόνο οι ίδιοι οι άνθρωποι που μας τίμησαν με την παρουσία τους, θα μπορούσαν να το πουν.

Θεέ μου νιώθω τόσο ευτυχισμένος! Γι’ αυτό θα ήθελα να σε παρακαλέσω, αν γίνεται, να πληρώσω τώρα το αντίτιμο. Δεν θέλω να ξημερώσω με νέα χρέη.   Από το βιβλίο