Μπορείς να ζήσεις μόνος; Χωρίς το άγγιγμα, χωρίς την οικεία φωνή και τον «ψίθυρο» της ανάσας της;

Μια χούφτα όνειρα δραπέτευσαν, κρύφτηκε ο φόβος, πού να τολμήσει να τα βάλει με τα όνειρα.

Άνθρωποι που πέρασαν τη ζωή τους ρυθμισμένα και ήρεμα, ανάμεσα σε ώρες εργασίας και αμίλητα συζυγικά νεκρόδειπνα, λίγος καφές στο τέλος του φαγητού για τη χώνεψη, λίγα όνειρα για το

Τι είνα αλήθεια το σεξ για έναν άνδρα; Ένα μουλιασμένος χάρτης ανίκανος να δείξει τόπους διακοπών; Μια παλιοκαιρισμένη πούδρα που όσο κι αν την αλείψεις στο πρόσωπό σου, δεν μπορεί

Zωή με τι λόγια να περιγράψω το κάλλος σου; Ποιους στίχους ποιητή να βρω για να σου τους χαρίσω; Ποια μελωδία μπορεί να σ΄ερμηνεύσει; Να σου ταιριάξει; 

Αλλάζεις το όνομά σου. Το χαμόγελό σου άλλοτε δροσιά άλλοτε χίμαιρα.

Μην με αφήνεις να απλώσω τα μικρά όνειρά μου στις χούφτες σου, καθώς ανοίγουν να υποδεχτούν το φως που βγαίνει από το σώμα μου μικρός άνεμος που στροβιλίζεται επάνω στο

Έχω πιει. Για άλλη μια φορά έχω πιει.

Ήταν μια γλυκιά, ερωτική βραδιά. Με πολύ συναίσθημα, ποίηση, τραγούδι.

Έτσι όπως σκύβεις να μου μιλήσεις, ακουμπώ το μάγουλό μου στο δικό σου… Κι εσύ γελάς, πόσο ωραία γελάς!